Özet:

Betonarme yapılarda korozyonu önlemenin etkili yöntemlerinden biri korozyon inhibitörlerinin kullanımıdır. Bu inhibitörlerin tercih edilme nedenleri arasında, üretim aşamasında doğrudan betona eklenebilmeleri ve ekonomik açıdan avantaj sağlamaları yer almaktadır. Ticari olarak en yaygın kullanılan inhibitör türlerinin yanı sıra, yeşil (çevreci) korozyon inhibitörleri de yapılan araştırmalarda giderek daha fazla ön plana çıkmaktadır. Çalışmada TS EN 197-1 uygun CEM I 42.5R Portland çimentosu ve Eskişehir bölgesine ait kalker özellikli TS 706 EN 12620’ye uygun 0-4 mm ince agrega kullanılmıştır. Üretim sırasında taze harç karışımına yeşil çevreci bor inhibitörü (Bİ) çimento dozajına göre %1 ve %2 oranlarında eklenmiştir. Harç numuneler için 40x40x160 mm boyutlu prizmatik kalıplar kullanılmıştır. Ayrıca karşılaştırma amacı ile inhibitörsüz kontrol numuneleri üretilmiştir. ASTM C1012’ye uygun olarak sülfat etkisinde dayanıklılıkları incelenen numunelere öncelikle 28 gün 20±2 ˚C standart kür uygulanmıştır ve sonrasında 7, 28, 90 ve 180 gün süre ile %5 MgSO4 çözeltisinde bekletilmiştir. Uygulanan süreler sonunda numuneler üzerinde TS EN 196-1’e göre taze ve sertleşmiş harç deneyleri uygulanmıştır. Standart kapsamında numunelerin birim hacim ağırlıkları, ultrases geçiş hızları, eğilme ve basınç dayanımı değerleri belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde %5 MgSO4 etkisinde inhibitörlü %1 Bİ kullanımının %2’ye göre daha yüksek basınç dayanımı sonucu verdiği görülmüştür. Sülfat etkisinde 180 gün bekletilen numunelere FE-SEM analizleri yapılarak mikro yapıları incelenmiştir. Yapılan bu çalışmanın, bor inhibitörü kullanımında literatüre katkı sunacağı düşünülmektedir.