Özet:

Beton üretiminde olduğu gibi harç üretiminde de kullanılan suyun kalitesi oldukça önemlidir. Karışım suyunun kalitesi, üretilen harcın priz süresini, dayanımını ve dayanıklılığını etkilemektedir. Kullanılacak suyun uygunluğu genellikle suyun kaynağına bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Genel olarak sular; içilebilen sular, yeraltı kaynaklarından çıkan sular, hazır beton sektöründeki işlemlerden geri kazanılan sular, endüstriyel atık suları, deniz suyu ve kanalizasyon suları şeklinde gruplandırılabilir. Bu deneysel çalışmanın amacı, farklı karışım sularının çimento harçlarının bazı özelliklerine etkisini belirlemektir. Bu amaçla, taze harç karışımında bağlayıcı olarak Portland çimentosu (CEM I) ve yüksek fırın cüruflu çimento (CEM III) olmak üzere iki farklı tür çimento, CEN standart kumu ve karışım suyu olarak saf (distile) su, kaynak suyu ve Ankara şehir şebeke suyu olmak üzere üç farklı su kullanılmıştır. Kullanılan sulardaki klorür (Cl-) içeriği standartlara göre tespit edilmiştir. CEM I ve CEM III ile hazırlanan çimento hamurlarının yoğunluk, özgül yüzey, incelik (90 µm ve 45 µm elek üstü), standart kıvam suyu, priz süreleri ve genleşme değerleri yapılan deneylerle bulunmuştur. Daha sonra çimento harç karışımına giren malzemeler mikserde karıştırılarak taze harçlar elde edilmiştir. Elde edilen taze harçlardan TS EN 196-1’e göre 40x40x160 mm boyutlu prizma numuneler üretilmiştir. Üretilen harç numunelerine 7 ve 28 gün boyunca kaynak suyu içerisinde standart laboratuvar kürü uygulanmıştır. Sertleşmiş harç numuneleri üzerinde birim hacim ağırlık, su emme, eğilmede çekme dayanımı ve basınç dayanımı deneyleri gerçekleştirilmiştir. Elde edilen deneysel çalışmalar sonucunda, çimento hamur ve harçlarında karışım suyu olarak kullanılan saf su, kaynak suyu ve şebeke suyunda bulunan CI- miktarı farklı çimento özelikleri üzerinde etki etmektedir. Farklı karışım sularının, çimento harçlarının basınç dayanımında anlamlı bir sonuç oluşturmadığı belirlenmiştir.